Kto słyszał o zgrzewaniu tarciowym z przemieszczeniem materiału (FSW)? Nikt? To najwyższa pora żeby nadrobić zaległości. FSW jest na razie wykorzystywane głównie w przemyśle lotniczym, ale można się spodziewać że wkrótce będzie powszechnie spotykane w motoryzacji.
Volvo i Audi już wykorzystują je w praktyce. W robotyzacji tego procesu pionierem było Abb. Kuka nie chcąc pozostać z tyłu podpisała właśnie porozumienie z EADS na wykorzystywanie ich technologii zgrzewania tarciowego.
Ah, ten 1984. To był dobry rok. Premierę miała Akademia pana Kleksa, Richard Stallman ogłosił światu projekt GNU, a w Ciechanowie urodziła się Doda. W tym samym roku na licencji Unimate powstał jeden z egzemplarzy robota PUMA 500. I to o nim będzie dzisiejszy wpis.
Firma Siemens wprowadziła na rynek nowy program do symulacji i OLP. Z tego co możemy się dowiedzieć jest to okrojona wersja Process Simulate dostosowana do potrzeb małych i średnich firm. Czego możemy się spodziewać?
Pisałem niedawno o robocie który ma największy udźwig. Dzisiaj pora na kolejne monstrum:
Maximum payload, fully extended: One medium sized stuffed animal, or 0.7 lbs (325 g). May be able to increase with larger counter weight.
Moje ostatnie obliczenia ceny robotów Kuka były bardzo grubo ciosane. Na zamówienie składały się dwa roboty o różnych udźwigach i siódma oś co utrudniało szacunki. Na szczęście ostatnio został rozstrzygnięty kolejny przetarg. Tym razem przedmiotem zamówienia był tylko jeden robot spawalniczy o udźwigu 30 kg. Kto wygrał już wiecie, jesteście ciekawi ceny?
Nie, nie jest to Optimus Prime ;) Od „zawsze” myślałem że sześcioosiowym robotem o największym udźwigu jest Kuka tytan. Tymczasem okazuje się ze tytuł ten dzierży Fanuc. I to od 2009 roku.
Roboguide od Fanuc-a uważam za jedno z lepszych narzędzi do symulacji i OLP. Niestety jak na złość dostęp do niego jest mocno utrudniony. O ile konkurencyjne ABB Robot Studio ściągniemy bez problemu ze strony producenta to Roboguide jest jak kalendarz Pirelli. Można go tylko dostać osobiście, bo na oficjalnej stronie jedyne co można ściągnąć to broszura informacyjna.
Od premiery ostatniego kontrolera firmy Fanuc – modelu R-30iA minęło 5 lat. Jego główna zaletą na tle konkurencji i przednika (R-J3iB) był wbudowany system wizyjny iRVision. W tym roku japoński producent zaprezentował kolejną generację układu sterowania oznaczoną symbolem R-30iB. Zredukowany rozmiar, mniejsze zużycie energii i nowy interfejs graficzny – to główne cechy nowego kontrolera.
Co jeszcze się zmieniło? O tym opowie Konrad Grohs, dyrektor Fanuc Polska.
Każdy kto planuje kupno robota zastanawia się ile będzie kosztowała jego eksploatacja. Pojawiają się dylematy. Kupić używaną maszynę i liczyć się z koniecznością częstszego serwisu, czy wybrać nowego robota i mieć spokój w początkowym okresie użytkowania? Jeśli robot jest już po gwarancji to wybrać niezależny serwis, czy oddać robota pod opiekę producenta?
Zauważyłem że sporo osób szuka informacji na temat tego jaką budowę mają roboty stosowane w przemyśle. I dzisiaj krótko na ten temat.
Zajmiemy się budową standardowego 6-cio osiowego robota (układ OOO) – takiego jak na poniższej ilustracji. Nie jest to jedyna forma robota wykorzystywana w przemyśle ale na pewno najbardziej powszechna.
Robot składa się z ramion które są wprawiane w ruch przy pomocy silników elektrycznych wyposażonych w przekładnie. Napędy robota nazywane są osiami i numerowane są rosnąco (j1-j6) od podstawy aż do kiści robota (miejsce w którym mocowane są narzędzia). W przypadku robotów służących do paletyzacji liczba osi wynosi 4, gdyż do przekładania elementów z jednego miejsca w drugie osie 4 i 5 i tak nie byłyby wykorzystywane.
Zakres ruchu robota można zwiększyć poprzez ustawienie go na torze jezdnym. Nazwa tor jezdny jest nieco akademicka i w codziennej pracy częściej można usłyszeć określenie „robot na siódmej osi”.
„Tom and Michael, two stressed workers of an SME, dream of a robot helping them in their daily routine. One idea inspires the next…”
Brzmi jak początek telenoweli? To wprowadzenie do filmu promującego inicjatywę SMErobot. Zastanawialiście się kiedyś jak wytłumaczyć nietechnicznym osobom problemy robotyki w małych i średnich firmach? Zobaczcie jak zrobili to twórcy tego spotu.
Dzisiaj cofniemy się do korzeni robotyki. Konkretnie do roku 1920.
Robotyzacja remedium na rosnące koszty pracy w Europie? Unia europejska chcąc przeciwdziałać przenoszeniu produkcji z naszego kontynentu w tańsze rejony świata postanowiła walczyć z problemem poprzez wspieranie robotyzacji. Tak powstało konsorcjum SME robotics którego zadaniem jest wspieranie automatyzacji produkcji wśród małych i średnich firm.
Przejście z fotografii analogowej na cyfrową było szansą dla firm które nie miały do tej pory nic wspólnego z utrwalaniem obrazów. Korzystając z doświadczenia w produkcji elektroniki kilku producentów weszło na rynek zanim duzi gracze zdążyli przestawić się na dobre z produktów analogowych na cyfrowe. Swoją szansę wykorzystał m.in. Panasonic czy Sony (który z czasem wykupił Minoltę).
Podobnie próbuje postąpić Universal Robot – duński producent manipulatorów przeznaczonych dla małych przedsiębiorstw. Na rynku opanowanym przez dużych graczy, takich jak Fanuc, Abb czy Comau znalazł swoją niszę i wypuścił robota dla którego branżowi potentaci na razie nie mają konkurencji.
…co nie znaczy że nie mogą służyć do rozrywki. Producenci i integratorzy przy okazji targów i premier nowych produktów próbują przyciągnąć zainteresowanie klientów wszelkimi sposobami. Dlaczego więc nie zrobić z robota szafy grającej?